Lubuska Izba Rolnicza » Archiwum bloga » ZESPÓŁ ROBOCZY DS. „SZKÓD ŁOWIECKICH ” ZAKOŃCZYŁ PRACE NAD PROPOZYCJAMI ZMIAN W PRAWIE ŁOWIECKIM
Główna » Aktualności, RP Zielonogórska

ZESPÓŁ ROBOCZY DS. „SZKÓD ŁOWIECKICH ” ZAKOŃCZYŁ PRACE NAD PROPOZYCJAMI ZMIAN W PRAWIE ŁOWIECKIM

Autor: Red. dnia 16 grudnia 2008

Pan
Wiktor Szmulewicz
Prezes
Krajowej Rady Izb Rolniczych

Szanowny Panie Prezesie,

Pragnę poinformować Pana Prezesa, że Zespół Roboczy ds. „Szkód Łowieckich” zakończył prace, a przygotowane propozycje zmian do rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 15 lipca 2002 r. w sprawie sposobu postępowania przy szacowaniu szkód oraz wypłat odszkodowań za straty w uprawach i płodach rolnych (Dz. U, Nr 126, póź. 1081), będące rezultatem pracy Zespołu, zostały przekazane panu Januszowi Zaleskiemu Podsekretarzowi Stanu w Ministerstwie Środowiska z prośbą o ich pilne wprowadzenie.

            W związku z tym chciałbym serdecznie podziękować Panu Prezesowi nie tylko za inicjatywę utworzenia Zespołu Roboczego ds. „Szkód Łowieckich”, ale przede wszystkim za aktywny udział przedstawicieli Krajowej Rady Izb Rolniczych pana Romana Włodarza orz pana Andrzeja Bawłowicza, których wiedza i zaangażowanie w pracę Zespołu przyczyniły się do zidentyfikowania problemów występujących podczas szacowania szkód wyrządzonych przez dziki, łosie, jelenie, daniele i sarny w uprawach i płodach rolnych oraz do wypracowania kompromisowych rozwiązań, zawartych w projekcie zmian do przedmiotowego rozporządzenia.

Z poważaniem
Artur Ławniczak
Podsekretarz Stanu
Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi

 

Ustalenie
z prac Zespołu Roboczego ds. „Szkód Łowieckich”

            Do ministerstwa Środowiska oraz Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi dochodzą sygnały od rolników o problemach występujących podczas realizacji rekompensowania szkód wyrządzonych przez zwierzynę łowną w uprawach i płodach rolnych.

            Ponadto w dniu 19 maja 2008 r. w Zielonej Górze odbyła się konferencja dotycząca szkód łowieckich, na której ustalona, że powstanie zespół, którego zadaniem będzie zidentyfikowanie problemów występujących podczas szacowania szkód wyrządzonych przez dziki, łosie, jelenie, daniele i sarny w uprawach i płodach rolnych oraz przygotowanie propozycji ewentualnych zmian prawnych w tym zakresie.

            W związku z powyższym został powołany Zespół Roboczy, w którego skład weszli przedstawiciele Ministerstwa Środowiska, Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi, Krajowej Rady izb Rolniczych, Lasów państwowych, Polskiego Związku Łowieckiego oraz dr hab. Kazimierz Zalewski – Uniwersytet Warmińsko-mazurski w Olszynie i dr inż. Marian Flis – Uniwersytet przyrodniczy w Lublinie.

            Sprawy związane ze szkodami łowieckimi, w tym zasady wynagradzania szkód wyrządzanych w uprawach i płodach rolnych przez zwierzęta łowne oraz przy wykonywaniu polowań są uregulowane przepisami ustawy z dnia 13 października 1995 r. prawo łowieckie (Dz. U. z 2005 r. Nr 127, poz. 1066 z późn. zm), a szczegółowe zasady postępowania przy szacowaniu szkód określają przepisy rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 15 lipca 2002 r. w sprawie sposobu postępowania przy szacowaniu szkód oraz wypłat odszkodowań za straty w uprawach i płodach rolnych (Dz. U. Nr 126,poz.1081).

            W trakcie prac Zespołu Roboczego ustalono, że część problemów może zostać rozwiązana przez zmianę przepisów ww. rozporządzenia.

            Wstępne propozycje zmian do rozporządzenia w sprawie sposobu postępowania przy szacowaniu szkód oraz wypłat odszkodowań za straty w uprawach i płodach rolnych przygotowała Krajowa Rada izb Rolniczych. W trakcie prac Zespołu propozycje kolejnych zmian zgłosił Polski Związek Łowiecki.

Zespół Roboczy przeanalizował przedstawione propozycje zmian i przygotował projekt zmian do rozporządzenia w sprawie sposobu postępowania przy szacowaniu szkód oraz wypłat odszkodowań za straty w uprawach i płodach rolnych, który przekazujemy w załączeniu.

Jednocześnie informujemy, że w załączonym projekcie nie została uwzględniona propozycja Polskiego Związku Łowieckiego dotyczącą  dodania w § 4 przepisu w brzmieniu:

„W przypadku, gdy po wypłaceniu odszkodowania uwzględniającego koszty doprowadzenia uszkodzonej powierzchni łąki lub pastwiska do stanu pierwotnego poszkodowany nie wykona tych zabiegów, to w przypadku wystąpienia w roku ubiegłym, wielkość odszkodowania będzie odpowiednio pomniejszona o kwoty poprzednich szacowań w zakresie kosztów doprowadzenia do stanu pierwotnego”.

Przedstawiciele Krajowej Rady Izb Rolniczych kategorycznie nie wyrazili zgody na wprowadzenie tego przepisu. KRIR zgodziła się z ogólną ideą ww. propozycji lecz nie widzi możliwości stosowania takiego przepisu w praktyce, gdyż:

– niemożliwe jest dokładne określenie miejsc wystąpienia szkód na danym użytku w roku ubiegłym, szczególnie na dużych areałach,

– brak udokumentowania,

– brak możliwości kontroli przeprowadzenia prac w zakresie doprowadzenia do stanu pierwotnego,

– taki przepis stanowiłby dodatkowe źródło konfliktów.

            Ponadto w trakcie prac zespołu powstała propozycja, aby koła łowieckie ubezpieczały się od szkód wyrządzonych przez zwierzęta łowne. Równocześnie zwrócono uwagę na fakt, iż środki finansowe, jakimi dysponują koła łowieckie, są zbyt małe, aby mogły Ne prowadzić prawidłową gospodarkę łowiecką i jednoczenie wypłacać odszkodowania za szkody wyrządzone w uprawach i płodach rolnych przez zwierzęta łowne. Sugerowano, że w tym przypadku niezbędne będą zewnętrzne środki, np. z budżetu państwa, na dofinansowanie składek na ubezpieczenie się kół łowieckich od ewentualnych szkód łowieckich.

            Na spotkaniu w dniu 17 września 2008 r. przedstawiciele polskiego Związku Łowieckiego poinformowali, że PZŁ rozpoczął prace związane ze znalezieniem ubezpieczyciela, który podjąłby się ubezpieczenia kół łowieckich od szkód wyrządzanych przez zwierzęta łowne, który zapewni że składka na ubezpieczenie nie będzie wyższa niż odszkodowania wypłacane za szkody.

Na spotkaniu Zespołu Roboczego w dniu 5 listopada 2008 roku zakończono opracowanie propozycji zmian do rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 15 lipca 2008 r. w sprawie sposobu postępowania przy szacowaniu szkód oraz wypłat odszkodowań za szkody w uprawach i płodach rolnych, które w wersji elektronicznej zostały przyjęte bez uwag.

W związku z powyższym Zespół Roboczy rekomenduje podjęcie prac legislacyjnych związanych ze zmianą rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 15 lipca 2002 r. w sprawie sposobu postępowania przy szacowaniu szkód oraz wypłat odszkodowań za straty w uprawach i płodach rolnych.

 

Propozycje zmian

Do rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 15 lipca 2002 r.

w sprawie sposobu postępowania przy szacowaniu szkód oraz wypłat odszkodowań

za szkody w uprawach i płodach rolnych (Dz. U. Nr 126, poz. 1081)

1)      w § 1 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:

„1. Dzierżawca lub zarządca obwodu łowieckiego informuje właściwy miejscowo zarząd gminy oraz właściwą terytorialnie izbę rolniczą o osobach uprawnionych do przyjmowania zgłoszeń szkód wyrządzonych przez dziki, łosie, jelenie, daniele i sarny w uprawach i płodach rolnych.

2. Właściciel lub posiadacz gruntu, na którym wystąpiła szkoda, zwany dalej „poszkodowanym”, zgłasza szkodę w formie pisemnej osobie, o której mowa w ust. 1, niezwłocznie po jej stwierdzeniu, ale nie później niż w terminie 3 dni od dnia jej stwierdzenia.”;

2)      w § 2 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. O terminie oględzin lub ostatecznego szacowania szkody dzierżawca lub zarządca obwodu łowieckiego zawiadamia poszkodowanego nie później niż na 2 dni przed ich dokonaniem lub za porozumieniem stron w terminie krótszym.”;

3)      w § 3:

a)      ust.1 otrzymuje brzmienie:

„1. Ostateczne szacowanie i ustalenie szkody w uprawach poprzedza się dokonaniem oględzin.”,

b)      ust.3 otrzymuje brzmienie:

„3. Podczas oględzin ustala się:

1)      gatunek zwierzyny, która spowodowała szkodę,

2)      rodzaj, stan i jakość uprawy,

3)      obszar całej uprawy,

4)      szacunkowy obszar uprawy, która została uszkodzona,

szacunkowy procent zniszczenia uprawy na powierzchni uszkodzonej.”;

4)      w § 4:

a)      ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Ostatecznego szacowania oraz określenia wysokości odszkodowania dokonuje się najpóźniej na dzień przed sprzętem uszkodzonej lub zniszczonej uprawy, a w przypadku uszkodzonego płodu rolnego – terminie 7 dni od dnia zgłoszenia szkody.”,

b)      ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. O terminie planowanego sprzętu uszkodzonych praw poszkodowany jest obowiązany powiadomić szacującego, w sposób określony w § 1 w ust.2, w terminie 7 dni przed zamierzonym sprzętem.”,

c)      ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Podczas ostatecznego szacowania ustala się:

1)      gatunek zwierzyny, która spowodowała szkodę,

2)      rodzaj uprawy lub płodu rolnego,

3)      stan i jakość uprawy lub jakość płodu rolnego,

4)      obszar całej uprawy lub szacunkową masę uszkodzonego płodu rolnego,

5)      procent zniszczenia uprawy na powierzchni uszkodzonej,

6)      wysokość odszkodowania.”,

d)      ust. 5 otrzymuje brzmienie:

„5. Ustalenia rozmiaru szkody dokonuje się poprzez:

1)      pomnożenie wielkości uszkodzonego obszaru uprawy i procentu jej zniszczenia (powierzchnia zredukowana) oraz ustalonego plonu – w przypadku szkód w uprawach;

2)      określenie szacunkowej masy płodu rolnego, który uległ uszkodzeniu – w przypadku szkody w płodach rolnych.”,

e)      ust. 6 otrzymuje brzmienie:

„6. Wysokość odszkodowania oblicza się, mnożąc rozmiar szkody przez cenę skupu danego artykułu rolnego, a w przypadku gdy nie jest prowadzony skup – cenę rynkową z dnia szacowania ostatecznego w rejonie występowania szkody, pomniejszona odpowiednio o nieponiesione koszty zbioru, transportu i przechowywania, z zastrzeżeniem ust.7.”,

f)        ust. 7 otrzymuje brzmienie:

„7. Wysokość odszkodowania za szkody wyrządzone przez dziki na łąkach i pastwiskach ustala się jedynie na podstawie ostatecznego szacowania (nie dokonując oględzin), uwzględniając wartość utraconego plonu (masy zielonej lub siana) w danym sezonie wegetacyjnym oraz koszty te wylicza się na podstawie aktualnych cen prac agrotechnicznych oraz wartości rynkowej niezbędnych do wysiania nasion, z zastrzeżeniem ust.7a”,

g)      po ust. 7 dodaje się ust.7a w brzmieniu:

„7a. Ostatecznego szacowania szkody wyrządzonej przez dziki na łąkach i pastwiskach dokonuje się, w przypadku szkody powstałej:

1)      poza okresem wegetacyjnym – przed rozpoczęciem wegetacji w kolejnym roku – w terminie umożliwiającym doprowadzenie uszkodzonej powierzchni do stanu pierwotnego;

2)      w okresie wegetacyjnym – w terminie 7 dni od dnia zgłoszenia szkody.”,

h)      ust. 9 otrzymuje brzmienie:

„9. Nieuprzątnięcie płodów z uszkodzonej uprawy po dokonaniu ostatecznego szacowania wyklucza możliwość ponownego szacowania, w  przypadku dalszego zwiększania się szkody.”,

i)        dodaje się ust. 10 w brzmieniu:

„10. Jeżeli Nieuprzątnięcie płodów, o których mowa w ust. 9, spowodowane było warunkami atmosferycznymi, dopuszcza się, za zgodą dzierżawcy lub zarządcy obwodu łowieckiego oraz poszkodowanego, ponowne szacowanie szkody, jednak nie później niż w terminie 7 dni od dnia statecznego szacowania. Nie dotyczy to przypadków określonych w art. 48 pkt.2 ustawy z dnia 13 października 1995 r. prawo łowieckie (Dz. z 2005 r. Nr 127 póx.1066).”;

5)      § 5 otrzymuje brzmienie: 

„5. Przy ostatecznym szacowaniu szkód wyrządzanych w uprawach rolnych wymagających zaorania odszkodowanie ustala się, jeżeli szkoda powstała:

1)      w okresie do dnia 15 kwietnia – w wysokości 25%,

2)      w okresie od dnia 16 kwietnia do dnia 20 maja – w wysokości 40%

3)      w okresie od dnia 21 maja do dnia 10 czerwca – w wysokości 60%,

w okresie od dnia 11 czerwca- w wysokości 85% – kwoty obliczonej w sposób określony w § 4 ust.6.”;

6) Załącznik do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniki do niniejszego rozporządzenia.

Digg this!Dodaj do del.icio.us!Stumble this!Dodaj do Techorati!Share on Facebook!Seed Newsvine!Reddit!Dodaj do Yahoo!
  Copyright ©2024 Lubuska Izba Rolnicza, wszystkie prawa zastrzeżone.