PROPOZYCJA LIR DO ZMIANY ROZPORZĄDZENIA ŁOWICKIEGO

Szacowanie szkód łowieckich w uprawach i płodach rolnych okazuje się dość kłopotliwe, a prawdziwe schody zaczynają się przy naliczeniu wysokości odszkodowania.  Przedstawiciele dzierżawcy lub zarządcy koła łowieckiego częstokroć szacują szkodę pobieżnie, zaniżając przewidywany plon oraz cenę rynkową lub skupu danego plonu. Procedura przy szacowaniu szkód łowieckich została opisana w poprzednim numerze biuletynu, należy tylko dodać, że rolnik w protokole może przedstawić swoje uwagi co do wykonania szacowania.

Coraz częściej także zdarza się, że rolnik dochodzi swoich praw na drodze sądowej i aby ograniczyć występowanie takich sytuacji 10 maja bieżącego roku w siedzibie LIR odbyło się posiedzenie Zespołu ds. opracowania poprawek w Rozporządzeniu Ministra Środowiska w sprawie sposobu postępowania przy szacowaniu szkód oraz wypłat odszkodowań za szkody w uprawach i płodach rolnych. W posiedzeniu brali udział członkowie rad powiatowych: Alfred Kałuży, Andrzej Babiak, Tadeusz Swaryczewski, Mikołaj Chełkowski, a przewodniczył Andrzej Bawłowicz – Delegat LIR do Krajowej Rady Izb Rolniczych, który jako wieloletni myśliwy, fachowiec w sprawach szacowania szkód łowieckich i prawa łowieckiego, ale przede wszystkim rolnik, zna te zagadnienia od podszewki.

 Wnikliwa analiza , wymiana zdań i doświadczeń w sprawach szacowania szkód i wypłaty odszkodowań za szkody wyrządzone przez zwierzynę łowną utwierdziła zebranych, że aktualne rozporządzenie zawiera wiele nieścisłości, które działają na niekorzyść rolnika. Efektem spotkania było stworzenie projektu rozporządzenia, które w sposób bardziej przystępny i przejrzysty przedstawia procedurę szacowania szkód w uprawach i płodach rolnych. Zmiany jakie zaproponowano dotyczyły głównie tego, że

1)      termin zgłoszenia szkody powinien być nie 7 dni od daty jej powstania, a 7 dni od daty jej zaobserwowania. Pierwotny zapis jest nierealny do zrealizowania, bo jak określić czy szkoda powstała 6 czy 8 dni temu, a poza tym rolnik posiadający gospodarstwo kilkusethektarowe nie jest w stanie co kilka dni obchodzić każdego hektara,

2)      poszkodowany rolnik powinien być zawiadamiany o terminie szkody pisemnie, na 2 dni przed datą szacowania co nie było wcześniej uwzględnione,

3)      przy wykonywaniu oględzin powinno ustalać się tak jak przy ostatecznym szacowaniu powierzchnię zredukowaną czyli procent zniszczenia uprawy na powierzchni uszkodzonej w celu większej dokładności szacowania

4)      ostatecznego szacowania można dokonać tuż przed sprzętem uszkodzonej uprawy, a nie jak było „najpóźniej na dzień” przed sprzętem,

5)      przewidywany plon powinien odnosić się zarówno do plonu głównego jak i ubocznego co wcześniej nie było uwzględnione, a przecież słoma staje się coraz częściej towarem deficytowym, liście buraków przeznacza się na kiszonkę itp.,

6)      w zapisie rozporządzenia § 4. ust.4 powinien dodatkowo znaleźć się zapis, że ustala się wysokość i cenę plonu, a także ustala uszkodzoną powierzchnię do rekultywacji i jej koszt,

7)      wysokość odszkodowania nie powinna być pomniejszana o nieponiesione koszty zbioru, transportu i przechowywania, chyba że uprawa całkowicie nie nadaje się do uprawy. W rzeczywistości stratowana część uprawy wymaga większych nakładów i kosztów podczas zbiorów, a później przy zabiegach agrotechnicznych niż ta sama powierzchnia, na której nie wystąpiła szkoda,

8)      nieuprzątnięcie płodów z uszkodzonej uprawy po dokonaniu ostatecznego szacowania, jeśli wystąpiło zwiększenie szkody nie powinno wykluczać możliwości kolejnego szacowania jeśli warunki atmosferyczne na to nie pozwalały.

 Poprawione rozporządzenie będzie przedstawione w Krajowej Radzie Izb Rolniczych, a także przesłane do Biura Poselskiego Pana Waldemara Starosty. Poseł Samoobrony Waldemar Starosta, który jest także Koordynatorem Struktur Powiatowych woj. lubuskiego, a także Przewodniczącym Sejmowej Komisji Ochrony Środowiska niejednokrotnie deklarował swoją pomoc w sprawach związanych z rolnictwem więc chcemy wystąpić z propozycją poparcia naszych poprawek w Rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 15 lipca 2002r. Mamy nadzieję, że nasze poprawki zostaną poparte, gdyż nie jest to problem tylko jednego województwa, ale całego kraju.

Paweł Sas