SEMINARIUM SZKOLENIOWE NT. „PRODUKCJA BIOGAZU ROLNICZEGO – KORZYŚCI I ZAGROŻENIA”

Lubuska Izba Rolnicza wraz z Krajową Radą Izb Rolniczych zorganizowała w dniach 24-25 lutego w Lubuskim Ośrodku Doradztwa Rolniczego w Kalsku seminarium szkoleniowe dla osób zatrudnionych w rolnictwie nt. „Produkcja biogazu rolniczego – korzyści i zagrożenia” w ramach działania 111 „Szkolenia zawodowe dla osób zatrudnionych w rolnictwie i leśnictwie” PROW 2007 -2013.

Pierwszy dzień seminarium otworzył Zbigniew Żywień – Członek Zarządu LIR . Przywitał wszystkich przybyłych rolników oraz przedstawił program szkolenia.

Następnie zaproszeni wykładowcy Andrzej Kaczor i Wojciech Krawczyk przystąpili do omawiania zagadnień związanych z produkcją biogazu.

W trakcie szkolenia można było dowiedzieć się jakie korzyści i niebezpieczeństwa wynikają z produkcji biogazu rolniczego. Jak wygląda kosztochłonność poszczególnych instalacji i etapów w biogazownie rolnicze oraz jakie są  możliwości kredytowania, dofinansowanie oraz amortyzacja inwestycji. Omówione zostały również przepisy prawne regulujące produkcję i wykorzystanie biogazu rolniczego. Zostały przybliżone technologie do produkcji biogazu rolniczego oraz substraty z jakich można wyprodukować biogaz. Na koniec  przedstawiono aspekty ekonomiczne takie jak:  koszty surowcowe, koszty produkcyjne, nakłady robocizny i mechanizacja, koszty zagospodarowania odpadów oraz najważniejsze dochód i zysk jaki płynie z biogazowni.

W drugim dniu uczestnicy szkolenia mogli zapoznać się z funkcjonowaniem biogazowi rolniczej. Dzięki uprzejmości prezesa Spółki Rolnej Kalsk Sp. z o.o. Giulio Piantiniego, który osobiście oprowadził po obiekcie oraz odpowiadał na nurtujące pytania, część uczestników mogła pierwszy raz zobaczyć biogazownie rolniczą. Głównymi zagadnieniami jakie nurtowały rolników była oczywiście opłacalność inwestycji. W tym przypadku ( biogazownia o mocy 1MW), jak i w każdym innym, biogazownia będzie opłacalna jeśli korzysta się z własnych substratów, których zapewnienie nie wiąże się również z dużymi kosztami transportu. W biogazowni w Kalsku wykorzystuje się kiszonkę z kukurydzy, obornik i gnojowicę. Spółka posiada ok. 1500ha z czego ok.1000 haobsiewana jest kukurydzą, hodowane jest ponad 3000 szt. bydła mlecznego. Zarówno obory jak i pola sąsiadują z biogazownią więc koszty transportu nie są duże. Obecnie biogazownia generuje duże straty ciepła, dlatego kolejną inwestycją – w trakcie realizacji – jest budowa suszarni. Suszony  będzie substrat pofermentacyjny, który zostanie wykorzystany jako nawóz albo w gospodarstwie albo może być również sprzedawany. Nawóz zawiera niewielkie ilości azotu.

Na pytanie do Giulio Piantiniego: czy mając dzisiejszą wiedzę i doświadczenie, a także zważywszy na obecną cenę kukurydzy, postawiłby jeszcze raz biogazownie, odpowiedział bez wahania, że tak. Przy tak dużym pogłowiu zwierząt, wytwarzany obornik i gnojowica przekraczają dawki azotu na 1ha jeśli stosowane byłyby jako nawóz i musiałyby być usuwanie z gospodarstwa, co niosłoby za sobą koszty. Dzięki biogazowni substraty te wykorzystywane są do produkcji metanu, natomiast to co pozostaje po procesie produkcji gazu, może śmiało być  wykorzystywane jako nawóz, gdyż zawiera niewielkie ilości azotu. Natomiast jeśli chodzi o cenę ziarna kukurydzy dzisiaj jest cena taka, jutro będzie inna; jest to zmienna, na którą nie mamy wpływu, a biogazownia musi pracować przez cały czas.

P.Sas, J.Nadborska

GALERIA: